یاداشت های پسرک زشت

سلام

اون روز داشتم به آسما نگاه میکردم به این فکر افتادم که

آسمون عین دلهای خودمون میمونه

وقتی از خدا فاصله میگیریم دلمون مثل شب سیاه

و اون ستاره های که تو سیاهی شب می درخشن تلنگر های

خداست که به ما میگه برگرد این راهی که تو پیش گرفتی ختم میشه به نا کجا آباد . . .

و اما وقتی که دلمون واسه خدا تنگ میشه و حس

میکنیم که یه نفر داره صدامون میکنه

دلمون میشه عین آسمونی که داره صبح میشه

و رنگ سیاه دلامون تبدیل میشه به رنگ آبی  رنگی که خدا دوست داره

اینا رو گفتم تا بگم امشب شب (لیله الرغائب)

شب آروزها شب آمرزش گناهان

امشب خدا یه جور دیگه به بنده هاش نگاه میکنه

سرتون را درد نیارم

دعای آخر اینکه :

خدااااااااااااااااااااااااااااااااایا

این دلهای شب زده و تاریک را صبح و روشن کن

دلهای ما را آبی کن رنگ همه خوبیها

و در آخر آ خدا شررررررمنددددددددم

***********

دوستان من این مطلب را آنلاین نوشتم

منتظر آروزهای شما در بخش نظرات هستم

غرررررررررررررررررربون همتون

در پناه باران خدا

موفق و پایدار